Krzewy liściaste ozdobne z kwiatów stanowią jedną z najważniejszych grup roślin w ogrodach. W czasie kwitnienia stają się dominującym elementem ogrodu. Kolorowe, pachnące kwiaty zwracają uwagę nie tylko ludzi, ale przyciągają pszczoły i motyle. Kolor i zapach oraz ruch owadów bardzo ożywiają kompozycję roślinną. Wspólna cecha - dekoracyjne kwiaty, pozwala połączyć różne gatunki roślin w jedną grupę użytkową o podobnym zastosowaniu w ogrodzie.

Przy planowaniu obsadzenia ogrodu krzewami kwitnącymi, powinniśmy uwzględnić przede wszystkim wysokość roślin, porę kwitnienia, kolor kwiatów i wymagania siedliskowe. Silnie rosnące gatunki (np. forsycja, krzewuszka, żylistek) mogą być sadzone jako osłony i tło dla innych mniejszych roślin. Można z nich formować kwitnące żywopłoty i szpalery. Dekoracyjnie wyglądają zarówno pojedyncze okazy wyeksponowane na trawniku (np. magnolia. tamaryszek, krzewuszka), jak i grupy krzewów tworzące kolorowe płaszczyzny (np. tawuła, pigwowiec, dziurawiec, pięciornik, janowiec). Gatunki słabiej rosnące sadzimy bliżej ścieżek, przy brzegu trawnika oraz przy ścianach budynków i na rabatach w połączeniu z bylinami. Większość krzewów kwitnie w maju i czerwcu, lecz są również gatunki kwitnące wczesną wiosną (np. oczar, wawrzynek, magnolia) i latem (np. hortensja, budleja, dziurawiec). Niektóre gatunki mają bardzo długi okres kwitnienia (np. pięciornik, złotlin, dziurawiec) - od czerwca do jesieni, inne czasami powtarzają kwitnienie (np. magnolia), szczególnie po letnim przycięciu (np. tawuła, krzewuszka). Najlepiej tak dobrać gatunki, aby stale byt w ogrodzie kwitnący, kolorowy akcent. Barwa kwiatów często decyduje o wyborze danego gatunku. Wśród krzewów występują gatunki i odmiany o prawie wszystkich kolorach kwiatów. Dodatkowy efekt to zapach, który w wypadku budlei przyciąga roje motyli, stale unoszących się nad krzewem.

Sadzenie. Większość gatunków krzewów kwitnących nie ma specjalnych wymagań glebowych i wystarcza im przeciętna gleba ogrodowa. Oczywiście, rośliny będą miały ładniejszy wygląd i większe przyrosty, gdy będą rosły w lepszym podłożu. Dlatego najlepiej sadzić krzewy do dołów wypełnionych żyzną kompostową ziemią. Rośliny zakupione z gołymi korzeniami sadzimy tylko w stanie bezlistnym, późną jesienią i wczesną wiosną. Uprawiane w pojemnikach możemy sadzić przez cały okres wegetacji. Rośliny umieszczamy w dołkach nieco głębiej niż rosły poprzednio (do 5 cm), obsypujemy dokładnie korzenie ziemią, lekko ugniatamy i obficie podlewamy.

Pielęgnacja roślin po posadzeniu obejmuje cięcie, nawożenie, podlewanie i ewentualnie ochronę przed szkodnikami i chorobami. Cięcie i prześwietlanie nic jest zabiegiem trudnym, a jego pomijanie pozbawia rośliny ładnego pokroju i obfitego kwitnienia. Cięcie pielęgnacyjne stosujemy do wszystkich gatunków i wykonujemy je w ciągu całego roku. Polega ono na usuwaniu przekwitniętych kwiatostanów i połamanych lub przemarzniętych gałązek. U roślin szczepionych ważne jest wycinanie pędów wyrastających z podkładki. Cięcie formujące korzystnie wpływa na pokrój i zagęszczenie krzewów. Stosujemy je u młodych roślin. Polega na skracaniu niektórych pędów tak, aby uzyskać lepsze zagęszczenie krzewu i więcej pączków kwiatowych. Pędy przycinamy tuż nad oczkiem skierowanym na zewnątrz krzewu. Silne cięcie może ograniczyć kwitnienie w następnym roku. Dlatego gatunki zawiązujące kwiaty na pędach dwuletnich (np. bez lilak, forsycja, tawuła wczesna) tniemy po kwitnieniu, a inne (np. budleja, pięciorniki, tawuły kwitnące latem) wczesną wiosną przed rozwojem liści. Co kilka lat wykonujemy cięcie odmładzające, polegające na silnym skróceniu wszystkich pędów.

Rośliny kwitnące szczególnie tracą na urodzie jeżeli są porażone przez choroby i szkodniki. Najlepszym zabezpieczeniem roślin jest odpowiedni dobór gatunków w ogrodzie i zapewnienie optymalnych warunków wzrostu. Preparaty chemiczne stosujemy w ostateczności, pamiętając o okresie ochronnym dla pszczół.

Zabezpieczenie na zimę. Gatunki wrażliwe na mróz wymagają w naszym klimacie okrywania na zimę. Rośliny okrywamy późną jesienią po pierwszych przymrozkach. Do okrywania wykorzystujemy liście, gałęzie roślin iglastych, słomę lub tkaninę syntetyczną. Materiał do okrywania powinien być przepuszczalny dla wody. Okrycie zdejmujemy wiosną po ustąpieniu mrozów.